wariować

wariować
wariować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, wariowaćriuję, wariowaćriuje {{/stl_8}}– zwariować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'ulegać chorobie psychicznej, tracić zmysły, popadać w obłęd': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wariować po przeżyciu katastrofy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wariować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spontanicznie okazywać uczucia, emocje, żywiołowo na coś reagować, zachowywać się nierozważnie; tracić głowę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wariować z radości, ze zmartwienia. Wariować na czyjś widok. Wariować przed egzaminem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bawić się głośno, ruchliwie; szaleć, wygłupiać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci wariowały na huśtawkach. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wariować — ndk IV, wariowaćriuję, wariowaćriujesz, wariowaćriuj, wariowaćował 1. pot. «ulegać chorobie umysłowej, tracić zmysły, dostawać obłędu» 2. pot. «przejawiać jakieś uczucia w sposób nieopanowany; bardzo się czymś denerwować; tracić głowę» Wariować… …   Słownik języka polskiego

  • wariować — pot. Wariować za kimś, dla kogoś «nadzwyczajnie kogoś lubić lub kochać, być nim zafascynowanym, tracić głowę z miłości do kogoś»: (...) chłopaki wariują za nią. Roz bezp 1998 …   Słownik frazeologiczny

  • bzikować — Wariować; mieć obsesję; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become obsessed, insane, or eccentric; to lose mental stability …   Słownik Polskiego slangu

  • fiksować — ndk IV, fiksowaćsuję, fiksowaćsujesz, fiksowaćsuj, fiksowaćował pot. «wariować, szaleć, tracić głowę» Fiksować z radości, ze szczęścia. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • powariować — dk IV, powariowaćriuję, powariowaćriujesz, powariowaćriuj, powariowaćował 1. «o wielu osobach: zwariować, dostać bzika, zachować się po wariacku» Powariowali z radości, z rozpaczy, ze strachu. Całkiem powariowali z tą motoryzacją. 2. «wariować… …   Słownik języka polskiego

  • szaleć — ndk III, szalećeję, szalećejesz, szalećej, szalećlał, szalećeli 1. «zwykle pod wpływem silnych uczuć zachowywać się w sposób nieopanowany, gwałtowny; wariować, fiksować» Szaleć z bólu, z miłości, z radości, z rozpaczy, ze szczęścia, z wściekłości …   Słownik języka polskiego

  • świrować — ndk IV, świrowaćruję, świrowaćrujesz, świrowaćruj, świrowaćował 1. pot. «tracić rozum, wariować» Świrować ze strachu, z zazdrości. Świrować z nudów. Świrować w zamknięciu. 2. pot. «szaleć, wygłupiać się» …   Słownik języka polskiego

  • wariowanie — n I rzecz. od wariować …   Słownik języka polskiego

  • głupieć — 1) Wariować; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become stupid or insane 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused …   Słownik Polskiego slangu

  • idiocieć — 1) Wariować; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become stupid or insane 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”